Nieodległy opar

Witajcie! Trochę spóźniona informacja, ale chciałem poinformować o przenosinach na inną platformę pod innym adresem. Od teraz blog będzie dostępny pod adresem www.michalski9.pl . Tutaj z regularnością były problemy, za co przepraszam. Pod nowym adresem, blog jest prowadzony od początku, a posty będą pojawiać się tam co tydzień, maksymalnie co dwa tygodnie. Zapraszamw wszystkich!

Wakacje! Tak jak uczniowie, uwolnienie z okowów szkolnictwa (przynajmniej na te dwa miesiące), tak i My wracamy z postami. Jako iż w moim życiu następiło ostatnio wiele dobra, i to dobro codziennie daje siłę do życia i uszczęśliwia, to postanowiłem wrócić, choć trochę, do pisania. I o czym to będziemy pisać, skoro nigdy nie miałem nic ciekawego do powiedzenia? Hmm... to bardzo dobre pytania. Na początek, skoro szkoła, jak i studia się skończyły (dziś ostatni egzamin był, internetowo pisany), zacznijmy od czegoś prostego. Od podróży do starych dobrych czasów, co prawda specem od muzyki nie jestem, ale: Ahh... przypomina się dzieciństwo. Panie konduktorze, nie przestawajmy! Jedźmy dalej! Chciałoby się rzec "stare dobre hity", ale bardziej adekwatne by było "Stare Dobre Małżeństwo". Te wspomnienia.... aż by się chciało wesoło pochadzać po Bieszczadach :) No, a pora akuratna na wyjazdy, więc nie ma na co czekać, w drogę! Na dziś to tyle, trzymajcie s

Witajcie, z racji, że w moim życiu dzieje się dużo, blogowanie zostaje zawieszone do odwołania. Jeszcze się nie zdążyło rozwinąć, ale zawieszam moje postowanie.

Czas powrócić do starych serii postów, a z tej okazji będzie dziś muzycznie. Ręka do góry, kto lubi anime? Wszyscy? Mogłem się spodziewać :) No to zaczynajmy, może być trochę depresyjnie, ale mam nadzieję, że wybaczycie. Od kiedy znam Ewę to lubię słuchać AMV tego typu, wzbudza dużo uczuć, a w trudnych czasach jakie nadzeszły pozwala trochę odsapnąć i mieć wraźnie, że ktoś mnie rozumie, choćby autor tego utworu. Teraz coś trochę na rozluźnienie :) Skoro już idziemy w tym kierunku, to jeszcze sobie podnieśmy nastrój piosenką żarcikiem. Ogólnie polecam kanał tego pana, bardzo ciekawy jegomość. Taka dygresja mnie naszła przy tym utworze, że ludzie, którzy zostają sami i tak umierają, trochę zawodzą, niespełniając swojej misji życiowej w pełni. Rodzice zadbali o nich i wychowali, opiekowali się i martwili. Wszystko to zapewne z nadzieją na to iź potomek podąży podobną drogą, a tu takie rozczarowanie. Umrzeć tak samotnie to mim zdaniem marnowanie energii i swojej i Naszych

Witajcie znow, jak mija dzień? Mi sinusoidalnie, nastrój mam bardzo niestabilny, więc przechodzę spektrum emocji od początku do końca i spowrotem. Człowiek... stworzenie królujące na ziemi, które zawojowało ją swoją pomysłowością i kreatywnością. Cechyba te zwykle wynikały z tego, że jest słabszy od wielu innych stworzeń i leniwy, ale nie tylko. No, ale nie mówmy o całości człowiedzeństwa, chciałem się skupić na teraźniejszości, a w zasadzie nawet niekoniecznie na niej samej. Jak wiadomo, w dzisiejszych czasach ludzie coraz więcej rozmyślają, więcej cierpią, więcej przeżywają. Dziedziny takie jak psychologia czy psychiatria nabrały na znaczeniu, osób chorych psychicznie mamy coraz więcej. Zastanówmy się więc nad tym wszsytkim, ludzie dziś dużo rozmyślają, ale co chwilę na inny temat, nie jest to ukierunkowane myślenie, a raczej porozrzucane i rozproszone, mamy problemy m.in. z uwagą, czy z własnymi emocjami (czytaj ja). Pamięć ludzka jest zawodna, często dochodzimy do jakichś istot